کد مطلب:77880 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132

حکمت 079











و قال علیه السلام: «اوصیكم بخمس، لو ضربتم الیها آباط الابل لكانت لذلك اهلا: لایرجون احد منكم الا ربه و لا یخافن الا ذنبه و لا یستحین احد اذا سئل عما لایعلم ان یقول لا اعلم و لا یستحین احد اذا لم یعلم الشی ء ان یتعلمه و علیكم بالصبر فان (الصبر من الایمان

[صفحه 1240]

كالراس من الجسد) و لا خیر فی جسد لا راس معه و لا فی ایمان لاصبر معه.» یعنی و گفت علیه السلام كه وصیت می كنم شما را به پنج چیز كه اگر بزنید شما به سوی تحصیل آن به پهلوهای شتر، یعنی سوار بر شتران شده دوانیده باشید به سوی تحصیل آن، هر آینه باشد از برای آن سزاوار: باید امیدوار نباشد كسی از شما مگر به پروردگار خود و باید نترسد مگر گناه خود را و باید شرم نكند هیچ كس در وقتی كه بپرسند از او چیزی كه نداند از اینكه بگوید كه نمی دانم و باید كه شرم نكند هیچ كس در وقتی كه نداند چیزی را از اینكه فراگیرد آن را و ملازم باشید شما به صبر و شكیبائی در مشقتها، پس به تحقیق كه شكیبا بودن از برای ایمان مانند سر است از برای بدن، نیست منفعتی در بدنی كه سر با او نباشد و نیست منفعتی در ایمانی كه صبر و شكیبائی با او نباشد.


صفحه 1240.